سایت خدماتی نایت اسکین - امارگیر سایت

سال 1386 هم گذشت وتموم شد. این روز‏ها با  همه خوبی‏ها و بدی‏هاشون گذشتند و ما موندیم و کار هایی که کردیم .
ما موندیم و کوله باری که بستیم .خدا کنه توی این کوله بارمون چیزهایی گذاشته باشیم که تو مسیر زندگی به دردمون بخوره ،
 نه چیزهایی که حرکتمون رو کند بکنه و یا خدای نکرده ...

بگذریم...

بهار سال 1387 داره میاد ، با همه قشنگیهاش.نظرتون چیه که از اول سال جدید با خودمون قرار بذاریم که توی این سال جدید ،
                            یک کمی بیشتر به فکر خودمون باشیم.
                                                   یک کمی بیشتر به فکر آیندمون باشیم. 
                                                                     یک کمی بیشتر به فکر آقامون باشیم.
                                                                                      یک کمی بیشتر به فکر قلب سفید و پاکمون باشیم.
حیف نیست که این دل پاک و زلال و شفافی رو که خدا بهمون داده ، تا بتونه توش خونه کنه، تا همیشه بهمون نزدیک باشه، تا همیشه باهامون مانوس باشه ، رو با دست خودمون کثیف کنیم،کدر کنیم،خدا رو از توش بیرون کنیم و اونجا رو خونه شیطان کنیم.
ای کاش می‏فهمیدم. خیلی بیشتر از اون چیزی که الان می‏فهمم. ای کاش با تمام وجودم درک می کردم، که خدا چقدر من رو دوست داره و من چقدر بی‏تفاوتم.

خدایی که اونقدر دوستم داره که حتی فرشتگان مقربش حسودیشون می‏شه ولی من انگار نه انگار!!!
نمی دونم چرا خیلی از ما آدمها اینقدر تلاش می‏کنیم که کسانی ،ما رو دوست داشته باشند ، بهمون توجه کنن، یک لبخندی بهمون بزنن ، ولی از خدایی که اینقدر بهمون نزدیکه اینقدر ما رو دوست داره و صاحب اختیار همه چیزهایی که بهشون دل می بندیم و یا دل نمی بندیم هست، دوری می‏کنیم.
شاید هنوز نفهمیدیم که همه زیبایی‏ها و همه خوشی ها و همه خوبی ها و همه ثروت‏ها و همه قدرت ها در او خلاصه می‏شه.
کاش تو سال جدید یک خونه تکونی، یک غبار روبی واقعی توی افکارمون و اعمالمون بدیم تا همچون مردگان زنده نما ، فقط دلمون رو به سپری کردن روزها خوش نکنیم.
                                                                                    دلتون زنده
                                                                                                عمرتون پاینده
                                                                                                                 عیدتون مبارک

لحظات عمر به سرعت می‌گذرد و کمتر کسی است که قدر این لحظات را بداند.
                            شاید ما هم جزء کسانی بوده باشیم که نسبت به این گذر زمان حساسیت کمی داشته‌اند.
                                                   اما اگر هنوز زنده ایم وهمچون مردگان زنده‌نما نگشته‌ایم ،می‌توانیم که تغییر کنیم.
تا زمانی که نفس می‌کشیم و جان در بدن داریم باید امیدوار باشیم.
امیدوار به خوب شدن،

                 امیدوار به کامل شدن و

                          امیدوار به رسیدن به درجات والای انسانی،

                                           و البته برای رسیدن به مقصود باید تلاش کرد و همت نمود. 
عجیب است،

 گاهی ما انسانها در این زندگی کوچک و تنگ آنقدر غرق می‌شویم و آنچنان دل می‌بندیم که فراموش می‌کنیم «این دنیا با همه زیبائیها و وسعت و بزرگی و شگفتیهایی که دارد» ،در برابر حقیقت وجودی ما چقدر حقیر و کوچک است 

 همواره باید به یاد داشته باشیم که ،ما انسانها هستیم که می‌توانیم آنقدر بزرگ وزیبا و قوی شویم که این دنیای کوچک به ما دل ببندد و به ما ببالد. که اگر روزی نبودیم،گاه گاهی یادی ازما بکند و به این دل‌بستگی خود ببالد.

الهی ،گدای تو به کار خود شادان است ، هر که گدای توشد در دو عالم سلطان است.
الهی ،چه شود که دلم را بگشایی و از خود مرهمی بر جانم نهی؟
الهی ،نظر خود بر ما مدام کن و این شادی خود بر ما تمام کن.