سلام دوست عزيزبا نظر خودتون خيلي خوشحالم كردين.وقتي بالاي پيامتون كلمه مخدوم رو ديدم،خيلي برام آشنا بود ولي چيزي يادم نمي‌اومد.وقتي به وبلاگتون سر زدم و وسوسه عقل وآخرين مطلبتون رو كه در مورد سالگرد استاد وعزيزدلم شيخ رضا و همسرشون بود ديدم.يادم اومد كه بارها و بارها بوسيله لينكي كه در وبلاگ شيخ رضا بود ،ميهمان وبلاگتون شده بودم و از مطالبتون استفاده مي‌كردم.اونوقتا يادم مياد(حدود يك سال و چندماه پيش) با دوستان كه صحبت ميكردم ميگفتم كه چي ميشد روحانيوني مثل مخدوم تو دزفول بودن و اينهمه جوان ونوجوان كه بدنبال پيدا كردن راه از بيراهه هستند رو ،در اين شهر پر از رنگ كمك مي‏كردن.اما خوب شايد شما هم دلايل خودتون رو داشته باشيد.اما در مورد پيامتون:خاطرم هست كه در طول مسير فكه از بچه‌هاي دزفول ورشادتهاشون در اون عمليات صحبت مي‌شد،اما در اونجا نشنيدم كه از دزفول هم شهيداني در اون قتلگاه بودند.كه اگر غير از اين باشه واقعا بايد تاسف خورد.شايد منظور شما اين بوده كه چرا از شهداي شهرمون مطلبي تا به حال ننوشتم. كه در جواب بايد بگويم كه چشم ،به رسم وظيفه حتما خواهم نوشت اما اگر توجه كرده باشيد تنها 4 روز است كه اين وبلاگ فعال شده و بنده هم تازه كار. براي راه افتادن نياز به راهنماييهاي شما و مقداري زمان دارم كه اگه خدا خواست بتونم خالصانه‌ترو شايسته‌تر بنويسم.ممنون از توجهتونسيداحسان‌اله پژوهيده